Τέχνη του λόγου

Ο ναός υψώνεται πυρετωδώς σαν μια χορογραφία χεριών που δυναμώνειχωρίς ποτέ να ολοκληρώνεταιχωρίς ποτέ να φθάνει στο κεφάλιστη συνετή στιγμή της σύγκλισης όταν σκύβεις και λεςκαλά ήταν ως εδώ, ας κλείσουμε τώρα τον ουρανό απ' έξωκαι πάμε στο κρεβάτι μαςπου ακόμα μυρίζει ζώο. Η εποχή, κάθε εποχή, εφοδιάζει τα παιδιά της με εργαλεία αιχμής ως πριν αδιανόητα: τα μόνα ικανά να την κατεδαφίσουνΓεννιόμαστε με το πιστόλι που θα σηκώσουμε στον κρόταφοκαι το ανακαλύπτουμε την τελευταία στιγμή Φτάνουν στο δέλτα τους οι παρελάσειςκαι ... διαβάστε περισσότερα

Ο CEO ΤΗΣ ΟΚΡΑΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ αγαπητοί αναγνώστες και ψηφοφόροι καλησπέρα, μετά από προτροπή πολλών φίλων σας παρουσιάζω σήμερα την ιδρυτική διακήρυξη της Ο.Κ.Ρ.Α. Το γνωρίζω πως αρκετοί από εσάς που θα διαβάσετε το πιο κάτω κείμενο θα πείτε: μια χαρά τα λέει ο Επικούρειος Πέπος, μακάρι να κατέβει στις εκλογές και θα πάρει το 60 με 70% όντως, αυτό όμως για να συμβεί θα πρέπει να γίνει ένας πολιτικός σεισμός στο πολιτικό σύστημα. Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω ... διαβάστε περισσότερα

 ..εδω κατω απο τη γεφυρα....υπαρχουν ηλεκτρολογοι για την αποκατάσταση επαφων συναδελφων δινοντας μας απλετο φως............υπαρχουν μπογιατζηδες που με το χαμογελο στα χειλη τους και με λεπτομερεια βαφουν τα σχολεια....αφηνοντας μας αποτυπωματα στη ψυχη μας...........υπαρχει αυθεντικος και παλιακος γυψοσαδορος....που επισκευαζει τα παντα αφηνοντας μας πολιτισμο............ υπαρχουν οι υδραυλικοι που επισκευαζουν τα παντα....που πρωτα στεγανοποιουν την αγαπη ολων των συναδελφων.........υπαρχουν καλοί μαραγκοι που τα εργα τους μετρανε πολυ....που μονταρουν κοβουν και καρφωνουν να μη φυγει ποτε η ωραια φιλία τους.......υπαρχουν οι σιδεραδες ... διαβάστε περισσότερα

 PABLO NERUDA   ΑΥΤΗ Η ΕΠΟΧΗ —ΤΟ ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ— ΠΟΥ Μ᾽ ΕΧΕΙΣ ΑΓΑΠΗΣΕΙ  Αὐτὴ ἡ ἐποχή —τὸ σκέπτομαι— ποὺ μ᾽ ἔχεις ἀγαπήσει θὰ φύγει· θ᾽ ἀναπληρωθεῖ ἀπὸ ἄλλη ἐποχή, γαλάζια· καὶ πάνω ἀπ᾽ τὰ ἴδια κόκαλα ἕνα δέρμα ἄλλο θά ᾽ναι· τὴν ἄνοιξη ἄλλα μάτια καὶ ἀλλιῶς θὰ τὴν κοιτάζουν.   Κανεὶς ἀπ᾽ ὅσους πιάσαν κι ἔδεσαν αὐτὴ τὴν ὥρα, ἀπ᾽ ὅσους μὲ καπνοὺς ἀχνοὺς ἀνοῖξαν συζητήσεις, μὲ κυβερνήσεις, μὲ περαστικούς, μὲ μεταπράτες — οὔτ᾽ ἕνας διὰ παντὸς δὲν θὰ κινεῖ ... διαβάστε περισσότερα

 Q & A — Τώρα που μεγάλωσες τι είδες που δεν ήξερες από τη φύση της ζωής;— Ότι είναι απίστευτα σύντομη. Το άκουγα, αλλά το συνειδητοποίησα ξαφνικά και απολύτως. Σαν αστραπή.Ή, σαν σκιές, όπως...... γλιστρούν λόγια και εικόνεςκάρα σκουπιδιάρικα φεύγουν οι χειμώνεςΚι αν δεν ντρέπεσαι να καθίσεις πίσωέλα στην παράσταση να σε γιουχαΐσω☁️Σημειώσεις: Η φωτογραφία της ανάρτησης είναι λεπτομέρεια από το εξώφυλλο του "Σήκω ψυχή μου δώσε ρεύμα" – η ηχογραφημένη ζωντανή σύμπραξη του μυθικού, πλέον, τροβαδούρου με την Ελένη Βιτάλη. ... διαβάστε περισσότερα

Normal 0 false false false EL X-NONE X-NONE /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Κανονικός πίνακας"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:8.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:107%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri",sans-serif; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-theme-font:minor-bidi; mso-fareast-language:EN-US;}  She hears your salty storm            the hush before it tears the heavens                   do not mind the flashy ravens maestro, I am ... διαβάστε περισσότερα

 Για μία δόξα ηθική…  Αήττητος κι απ’ των ελλήνων το μαράζιΟ ουρανός που πάντα λάμπει στεφανώνεταιΚαι σκάει μες σε τολμηρή κι αιώνια δόξαΠαρφουμαρισμένος.Όλα ανοίγουν για να τονε δουν τα εθνικά μας μάτια.Και κάπου εκεί υγραίνεται το λυρικό φυτό και θάλλειΣτον ήσυχο παράδρομο της ερημιάς μας.Πάντα την Αττική την ήξερα σαν χίμαιρα·Σαν γλαφυρή παρένθεση του Ωραίου·Τώρα σπιθίζουν μέσα της οι μύθοι του ντουνιάΛες και πρωτεύουσα είναι των μελλούμενων γεγονότων.Αχ δρόμους πικρούς που βαδίσαμε πάντα!Κι ό,τι υπαίθρια χαρά μπορέσαμε ήταν μια ηχηρή ... διαβάστε περισσότερα

 Ληξίαρχοι των ημερών καταγράφουν καθημερινά, δρομολόγια βλεφάρων και νυχιών.και εμείς, ανώνυμοι, ταπεινοί και αθώοι ελπίζουμε...  ... διαβάστε περισσότερα

Θα με βρεις στη γωνία της οδού Ομήρου Ακαδημίαςνα κοιτάω το πέρασμά μου,να με διασχίζουν δρόμοικαι ιστορίες και στιγμές,κυρίως στιγμές.Κάποτε σου είπα ότι το συναπάντημαθα διαρκέσει ένα λεπτό φευγαλέοελπίδας, αλλά δεν με πίστεψες.Δεν πίστεψες ότι οι δρόμοι διασταυρώνονταιστην οδό της μοίρας μας, ή σε μια λεωφόρο αθηναϊκή γεμάτηκεφαλαία νοήματα, επικεφαλίδεςσαν τίτλος ενός μυθιστορήματος.Κάποτε οι λέξεις μου έκαιγαν τις φλέβες μουκαι αυτές άνοιγαν και έρεαν ζωή, όχι πύον.Τώρα οι λέξεις μου καθηλώνονται σαν μικρά εμφράγματα σε κάτι που αργοπεθαίνειστο χρόνο, χωρίς επιστροφή του.Θα ... διαβάστε περισσότερα

 Κι άλλοτε αγαπώ το ψέμα. Τα φερσίματα, τους ρόλους, τα βλέμματα. Ένα θέατρο αρχαίο ετοιμοπαράδοτο, σκόνη τριβείου στη στεγνή παλάμη, τα μάρμαρα με τις ακμές  Κοφτερές -σου πονούν τα μάτια, κατεβαίνουν εν ριπή τις κερκίδες, σβήνουν σε πράα θάλασσα, πνιγμένη Ρώμη Στα λούσα και την αλαλία. Σταματημένη σε διάβημα. Αεράκι χλιαρό που καταπαύει τους πόνους και τα πονήματα, φουσκώνει τα στήθη των γυναικών.  Κι άλλοτε πάλι, άδειο μεταξωτό.       ... διαβάστε περισσότερα

Βιβλίο του 1862, γραμμένο από έναν γενναίο- εκτός των άλλων - συγγραφέα. Διότι, πώς αλλιώς να χαρακτηρίσεις κάποιον που τολμά να διακόπτει τις εκπληκτικές δραματουργικές του σελίδες για να αναλύσει λεπτομερώς και εκτενώς την ιστορική μάχη του Βατερλώ, τη λειτουργία και σημασία της γλώσσας αργκό, τη φύση και την αξία της ουτοπίας, την ιστορία και τη φιλοσοφική - ναι, φιλοσοφική - αξία των υπονόμων, των βόθρων κ.α Το παρακάτω απόσπασμα είναι από το Πέμπτο μέρος, βιβλίο πρώτο. (Εκδόσεις Λιβάνη, μετάφ.Γιάννης ... διαβάστε περισσότερα

 11ο Δ ι ε θ ν έ ς Φ ε σ τ ι β ά λ Π ο ί η σ η ς Α θ η ν ώ νΜεγάλη χαρά και τιμή για την συμμετοχή μου,στην τελετή έναρξης του 11 ου ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΟΙΗΣΗΣ που διοργανώνει Ο ΚΥΚΛΟΣ ΠΟΙΗΤΩΝ την ΔΕΥΤΕΡΑ 29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ στο ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ, δίπλα σε τόσο άξιους ομότεχνους.Γιατί η ποίηση επιμένει να στήνει γέφυρες,ομορφιάς,φιλίας ,αλληλεγγύης σε τόσο δύσκολους καιρούς ακόμη και εκεί που όλα πρόσκαιρα μοιάζουν ... διαβάστε περισσότερα

 ..θα σε δω στη κολαση....νιωθω τυχερος για το βιβλιο που μου προτεινε η απλη καλη μου φιλη με βιβλια της που πουλαει στο παγκο της η φιλη μου Μόνικα Αλέξη ..............το θα σε δω στη κολαση....δεν με αφηνε να το αφησω απο τα χερια μου....το διαβασα μονορουφι μεσα σε τεσσερις νυχτες..............ενα βιβλιο αστυνομικο με αγωνια μυστηριο παθος ψεματα δραση και μυστικα σε πολλες αγωνιες.............συγχαρητηρια στη συγγραφεα....και προτεινω το καθε αναγνωστη που διαβαζει βιβλιο να το παρει και να αφεθει στο ... διαβάστε περισσότερα

Έγινα διαγώνισμα εξαμήνουνα διανύσεις δηλαδή έξι μήνες μάθησηςκαι να έρθεις να ελεγχθείς για το ύφος μουνα αποφασιστεί από τους ειδικούςαν είμαι επαληθεύσιμη στις πράξεις μου και σου,να βγω αληθινή ή σκάρτη,να έχω λύση βαρετή ή να είμαι άλυτος γρίφος συναρπαστικός,να αποτυπωθεί ρητά ή άρρητα ανυπάρχει συστηματικότητα στην κατανομή των πρώτων αριθμών μου,υπάρχει χάσμα της μάζας μου,υπάρχει εξίσωση για τα πέταλα που ρίχνεις για να περπατήσω,υπάρχει χάρακας για τον ίσκιο που θέλεις να τρυγήσω,ω Θεοί πόσο θά θελα να γίνω μαθηματικόςνα φτιάξω ... διαβάστε περισσότερα

 Δροσερός στίχος ρηξικέλευθοςΠλησιάζει την πατρίδα κατά τα γεγονότα που αστράφτουν στην καρδιά μουΑύγουστος μπορεί ο μόνος τίμιος ηθοποιός των εποχών κομπάζει.Μπαταρισμένη μνήμη μολών λαβέ εδώ δεν έχει πλήρωσε να τα πάρεις όλα η υποταγήΕίναι δεδομένη κούφια τα είπες όλα και το παράθυρο ανοίγει μες τον κούφιο αέρα τον μαρμάρινο.Αν ανατρέψουμε την μοίρα το πέδιλο του στρατηγού το σκονισμένο θα έχει στερεώσει μία νίκη πάνω στην σκλαβιά δεν είναι τίποτα να ζεις μα πώς πεθαίνεις είναι πάντα κάτι κι αν είσαι ... διαβάστε περισσότερα

Γλιστρούν τα δάχτυλα στους άδειους κροτάφους που από νωρίς γυμνωθήκαν αποκτώντας μεγαλείο... έπειτα, χαϊδεύουν αυτή τη βαθιά ρυτίδα στο μέτωπο, ανάμνηση για τα όχι που είπες...και ακουμπούν τις συνεχόμενες πλάι στα χείλη, σημάδι ότι κάποτε γελούσες πολύ...κατηφορίζουν στο πηγούνι, που σκλήρυνε από την ένταση του χεριού σου, κάθε φορά που το ακουμπούσες σαν φάρο για να σκεφτείς και να αποφασίσεις αγγίζουν απαλά στο στήθος το χαλαρωμένο δέρμα, που πια στην πίεση δεν επανέρχεται και όμως αναριγά ακόμα στο χάδιτι ψάχνεις? με ρωτάςτίποτα, ... διαβάστε περισσότερα

  Προηγούμενα:Τα φώτα χαμηλώνουν, Όττο Ο κύριος ΑλέκοςΣαμουράιΟ ΑργύρηςΟ ΣπήλιοςΗ ΔήμητραΗ τρομοκρατική οργάνωση Η εφημερίδαΜπόρις δε σπάιντερΞύλοΟ εκδοτικός οίκοςΤο δελτίο ειδήσεωνΗ ΤζούλιαΠροωθητική εκδήλωσηΑρουραίοι των Εύπορων ΠροαστείωνΟ ΛουκάςΗ μέρα μετάGianna K.Δημόσιες σχέσειςΓείτονας ΚαστρινούΗ καντίναΣυζητήσεις με αγνώστουςΑπόδρασηΚοιμήθηκα ελάχιστα, ξύπνησα νωρίς -περίμενα το Μπόρις πίνοντας το δεύτερο καφέ μου, χαζεύοντας τους ανθρώπους που έφευγαν σκυμμένοι για τις δουλειές τους και μετά φύγαμε με τη Τζούλια. Η Άννυ κοιμόταν ακόμα.«Οδηγώ εγώ», του είπα.Δεν έφερε αντίρρηση. Πήγαμε από την πρεσβεία για να πάρω τη βίζα, μετά βγήκαμε στη ... διαβάστε περισσότερα

Φίλες και Φίλοι καλημέρα, 3 Οκτωβρίου σήμερα και καλό θα είναι να μην ξεχνάμε πως σαν σήμερα γεννήθηκε ένας από τους κορυφαίους - για μένα ο κορυφαίος - από τους Άγιους ήρωες της Ελλάδας μας, φυσικά μιλάω για τον Θ. Κολοκοτρώνη. Πιθανόν αν ζούσε σήμερα αυτός ο Άγιος ήρωας να έλεγε κι αυτός: Άστα να Πάνε Επικούρε! Ένας άλλος κορυφαίος Έλληνας της αρχαιότητας ο Ξενοφώντας στον ''Αγησίαλο'' είχε γράψει την πιο κάτω φράση, ''καλόν Έλληνα όντα φιλέλληνα είναι''. Καλό είναι, δηλαδή, ... διαβάστε περισσότερα

  Normal 0 false false false EL X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Κανονικός πίνακας"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;} Οι πρωινοί ήχοι θρυμματίζουν τα όνειρα στα περβάζια και οι ρίζες του ουρανού εισχωρούν βαθιά στο σκοτεινό δωμάτιο Στέκεται στο παράθυρο που ... διαβάστε περισσότερα

Όσο σε κοιτώ, δεν είσαι παιδί μου.. εγώ είμαι παιδί σου μπροστά στο μεγαλείο των ματιών σου..Μπορείς να είσαι όσο θέλεις.. ό,τι θέλεις.. όταν θέλεις το πάντα να είσαι..Μόνο μη μου πεις πως πρέπει και πως δεν, μη πεις ποτέ σου μην..Μη μου μοιάσεις, αλλά μοιάζε σου! ... διαβάστε περισσότερα

  Προηγούμενα:Τα φώτα χαμηλώνουν, Όττο Ο κύριος ΑλέκοςΣαμουράιΟ ΑργύρηςΟ ΣπήλιοςΗ ΔήμητραΗ τρομοκρατική οργάνωση Η εφημερίδαΜπόρις δε σπάιντερΞύλοΚοίταξα για τελευταία φορά στον καθρέφτη του μπάνιου -το δεξί μου μάτι είχε ένα περιποιημένο πρήξιμο που έδενε με το τσιρότο πάνω από το φρύδι αλλά κατά τα λοιπά το πρόσωπό μου ήταν ως συνήθως. Άσχημο, γέρικο, έτοιμο να κρεμάσει προγούλι. Για κάποιο ηλίθιο λόγο πέρασα μπόλικο ζελέ στα μαλλιά μου. Έξω από το παράθυρο του μπάνιου λίγα πράγματα διακρίνονταν -νυχτώνει νωρίς το χειμώνα.Φορούσα ένα φαρδύ ... διαβάστε περισσότερα

Καλοκαίρι 2024 Τίτλος: Μαυροπίνακας ή πορσελάνινες αλήθειες   Αφήστε το μήνυμά σας μετά τον χαρακτηριστικό ήχο: Σ ι ω π ή Ανάβουμε φωτιές στ’ ακροδάχτυλα ξεδιψούμε με το νέκταρ της αυγής Στα σπαρμένα χωράφια του νου οι εποχές διαδέχονται σιωπηλά η μια την άλλη Κάποτε – είπαν – ο κόσμος θ’ αλλάξει, μη γνωρίζοντας πως, ο κόσμος όλος ζει μέσα σε κάθε ανάσα κάθε σταγόνα βροχής κάθε αχτίδα ζει και σβήνει όπως η ανατολή κι η δύση Νοσταλγώντας μέρες παλιές ... διαβάστε περισσότερα

... διαβάστε περισσότερα

 Ο Covid σε νίκησε σε λίγες μόνο μέρες...  ... διαβάστε περισσότερα

Ευκαιρία,έτοιμος να την  πιάσω… ΄Αδειος ουρανός,αριά και που,πουλιά.Ανοιχτό το βλέμμα,τέντα,του κλέβουν μια  σκέψη,άσχετη..  Από αντίθετα,πουλί βιαστικόσβήνει τον χρόνο...Μαύρο πουλί.Αστέρι στο γυμνό κλαδί,κερί στ´απολωλότα,για τις χαμένες ευκαιρίες....Κνάκαλος ... διαβάστε περισσότερα